1
1
 
week van 24 januari tot 16 februari
  


Zaterdag 16 februari / " Misschien morgen..."

"Khatanga... Deze morgen waren we klaar voor het vertrek. Even later een telefoontje uit Tiksi...: luchthaven gesloten omwille van het weer: de temperatuur bedraagt nochtans - 43°C maar ze voorspellen slechter weer.
Wachten dus op betere omstandigheden. Ik denk toch dat we gisterennamiddag hadden kunnen vertrekken. Maar je kan het moeilijk zeggen. Misschien morgen... Als het weer het toelaat. Met de vereiste toelatingen van de militairen voor het opstijgen met één van hun toestellen, komt het, denk ik, wel snel in orde. Even afwachten en zien wat het leger beslist. Nu ja, ze kunnen toch niet lang alle militaire vluchten boven Rusland verbieden... Trouwens die grote crash waarover ik het gisteren of eergisteren had tijdens ons satellietgesprek, vond plaats in Tsjetsjenië - dus ver van hier.
Even recapituleren : als alles goed gaat, vertrekken we morgen. De 18de of de 19de vliegen we naar Kotelny (New Siberian Islands) als het weer goed blijft. Daar heb ik twee dagen nodig voor filmopnames en foto's. Vertrek dus waarschijnlijk op 22 februari. Het ijs zou zich nu nog altijd vlakbij de kust moeten bevinden.
Tot daar het laatste nieuws. Onze bagage is in de Antonov 12 gebleven. Wij zijn er klaar voor. Meer dan klaar, helemaal klaar. Ik hoop dat we niet te laat moeten vertrekken... de tocht is lang. Als de situatie van het ijs ongewijzigd blijft, zullen we vertrekken in de omgeving van het weerstation, dat wil zeggen op 76° en 5 à 10 min N. Dat maakt 14 graden tot aan de pool... Een hele poos op het ijs dus… maar ik heb mijn hengel bij...
Alain Hubert, Khatanga, zaterdag, 16 februari, 1pm



Vrijdag 15 februari / Wat staat er nu te gebeuren ? (Enkelen fotos ontvangen via satellite)
Gesprek van 15/02, 2pm

Na de laatste testen van de satellietverbindingen vertrekt het team deze voormiddag in principe naar Tiksi en van daaruit vliegt men rechtstreeks door naar de vertrekplaats. In de loop van de dag weten we hierover meer.

Hoe zit het met de (bijna) dagelijkse opvolging van het avontuur ? Het duo heeft ons laten weten dat de contacten met het hoofdkwartier tijdens de eerste weken van de tocht tot een minimum zullen worden beperkt, dat wil zeggen in de periode met nauwelijks meer dan drie uurtjes daglicht. Zo willen ze de batterijen sparen. Ze kunnen die batterijen weer opladen met de zonnepanelen in hun bagage, maar daarvoor moet de zon natuurlijk hoger aan de hemel staan. Dit betekent: geen foto's en slechts één of twee minuutjes satelliettelefoon per dag.

Enkele computers op het hoofdkwartier


Anderzijds is er beslist dat de mannen ons 's avonds zullen contacteren nadat ze het kamp hebben opgeslagen - er is een tijdsverschil van zes uur (Brussels time) met de expeditie. Dat betekent dat wij hier in Brussel het nieuws van de dag kort na de middag krijgen.
Die updates vindt u 's avonds reeds in het frans op deze " LIVE " pagina ; de volgende dag mag u ze vanaf 's middags verwachten in het engels en het nederlands (de vertaling vraagt nu eenmaal wat tijd).
We maken van de gelegenheid gebruik om Francis Van Peer en de firma Misty Meadows te danken, die respectievelijk de nederlandse en de engelse vertalingen verzorgen. We willen ook Compaq bedanken voor zijn financiële steun en zijn welwillendheid ten aanzien van dit grote avontuur...



Donderdag 14 februari / Enkele nieuwtjes over de expeditie.

Alles is goed aangekomen in Khatanga (materiaal en mensen) en het team is bezig met de laatste testen met de satellietverbinding. Ze moeten nu wachten op de noodzakelijke toestemming van Moskou voor de vlucht - een militaire vlucht - naar Tiksi en ze willen die tijd optimaal benutten.

Als ze straks naar Tiksi vliegen, zullen ze ook over de vertrekzone vliegen - er zou ondanks de voor ons wereldvreemde temperaturen (-50°C, zonder windfactor !) heel wat open water zijn in de omgeving van de archipel. Ze zullen ook de nodige vliegtuigbrandstof droppen (die afgelopen winter is verdwenen) voor de terugvlucht van de MI8 naar Tiksi, zodra de avonturiers zijn afgezet in Kotelny, op de eilanden van Nieuw-Siberië.

Ondertussen heerst er heel begrijpelijk een zekere koortsachtigheid in de groep. Maar verder is iedereen in prima vorm.



Woensdag 13 februari / We profiteren van de aanwezigheid van de twee Belgen in het verre en mysterieuze Siberië om deze streek een beetje beter te leren kennen...

We hebben voor u wat gesurft op het net en gegrasduind in encyclopedieën, op zoek naar informatie over de steden Khatanga en Tiksi, die door het team van Compaq Pole II worden aangedaan. Ze zijn gisteravond in Khatanga beland en ze zouden vandaag een ander vliegtuig richting Tiksi moeten nemen (zie kaart).

Hieronder vindt u enkele nuttige webadressen om deze streken aan het eind van de wereld te ontdekken.

(Bekijk ook onze galerij (20 foto's) met foto's van de hand van Alain en Dixie tijdens hun eerdere trainingsverblijven in Noord-Siberië.

Maandag 11 februari

De familie, enkele vrienden en journalisten, enkele camera's en microfoons : een vijftigtal mensen (minder in elk geval dan bij het vertrek naar de zuidpool vier jaar geleden) was ondanks het vroege ochtenduur ter plaatse om de Compaq Pole II expeditieleden uit te wuiven.
.
Ook van de partij : de uit het Franse Chamonix afkomstige fotograaf René Robert, een gereputeerd specialist in het fotograferen van avonturen en extreme situaties. Hij was vroeger reeds door Alain Hubert gekozen als metgezel voor de expeditie The Wall in Antarctica. Het resultaat kennen we: de foto's van René Robert zijn ronduit schitterend. Deze keer zal hij het moeten doen met de drie uurtjes bleek daglicht - het licht van het einde van de wereld, zo lijkt het - die in deze tijd van het jaar het leven in Noord-Siberië een beetje kleur geven. "Ik kijk ernaar uit om het noorderlicht te kunnen fotograferen, vertelde Robert ons. Da's pas een uitdaging voor een fotograaf".
Remy Revellin, die eveneens reeds op de zuidpool was met Hubert, vertrok ook die zaterdagochtend ; hij gaat twee dagen met het team werken om een maximaal aantal expeditiesituaties te simuleren.
.

Het hele team blijft twee dagen in Moskou en vliegt nadien - op 13 februari - naar Khatanga. Van daaruit gaat het naar Tiksi in een Antonov 74. Finaal vliegen ze dan in een MI8 (een grote Russische helikopter) naar de eilanden van Nieuw-Siberië.
Aangezien er heel wat positiebepalingen nodig zijn van de exacte vertrekplaats en omdat er veel beelden moeten worden gemaakt, denkt het team pas op 15 februari de grote stap te kunnen zetten.
Nog een ander element zou het vertrek van de expeditie kunnen vertragen: vorig jaar werd er een brandstofdepot geïnstalleerd (en duur betaald door de expeditie) in de kuststrook van de eilanden van Nieuw-Siberië. Zonder dit depot zou de MI8 onmogelijk de heen- en terugvlucht Tiksi - Nieuw-Siberië kunnen volbrengen. Maar Hubert heeft net vernomen dat het depot tijdens de winter werd leeggeroofd !

 

Donderdag 29 januari / Dixie Dansercoer over zijn fysieke en mentale voorbereiding...

Na zijn terugkeer van de persconferentie van vorige week in Sint-Petersburg (zie fotogalerij) verhaalt Dixie Dansercoer in grote lijnen over zijn fysieke voorbereiding op de expeditie. Die training startte 21 maanden geleden met de hulp van Frank De Witte, die deel uitmaakt van het Belgisch Olympisch Comité (en die zich ook over Alain Hubert ontfermde).

Hij heeft het ook over zijn mentale voorbereiding (heel origineel). Daarin schuilt trouwens volgens hem voor 80% het eventuele succes van een dergelijk avontuur.
Dixie vertelt verder over de contacten die hij had met enkele gevangenen in de gevangenis van Leuven en over de kracht die hij uit die ontmoetingen haalde; hij laat weten welke muziek hij zal meenemen in zijn slede (Andreas Vollenweider meer bepaald, hier op de foto) en beschrijft in detail hoe hij zijn lange afwezigheid verantwoordde tegenover zijn kinderen.Tenslotte heeft hij het over de sleutels tot succes van deze expeditie. Klik hier voor de volledige tekst van het interview (talrijke foto's).

Binnen enkele dagen is Alain Hubert aan de beurt om ons in te wijden in de geheimen van zijn voorbereiding.

 

Donderdag 24 januari / Een woordje uitleg over de sledes

De Compaq Pole II expeditie houdt vandaag een persconferentie voor een dertigtal Belgische en Franse journalisten. De aanwezigen werden door onze partner Compaq uitgenodigd in Sint-Petersburg (Rusland).
Bij deze gelegenheid zullen Hubert en Dansercoer de verzamelde pers meetronen naar het Russische ijs (op de Baltische Zee in de Golf van Finland), zodat iedereen kan kennismaken met het materiaal dat de expeditieleden zullen gebruiken op hun tocht over de noordpool. Op die manier kunnen de persmensen ook de sfeer opsnuiven van een dergelijke expeditie. Foto's van dit gebeuren zullen begin volgende week worden gepubliceerd

.In de loop van de expeditie zullen we in detail terugkomen op bepaalde aspecten van de voorbereiding op het avontuur. Meer bepaald zullen we het hebben over de levensnoodzakelijke fysieke training. Begin volgende week publiceren we in dit verband een interview met Dansercoer en Frank De Witte, de physical trainer van beide avonturiers.
Vooraf leek het ons echter belangrijker om meer uitleg te verstrekken over de vervaardiging van de sledes, die van vitaal belang zullen zijn voor de expeditie.

De sledes van Compaq Pole II : een gewichtige uitdaging

Voorstelling van de KMO AERIANE

Deze uitleg is misschien vrij technisch, maar erg interessant. De ontwerpers zagen zich namelijk geconfronteerd met talrijke specifieke eisen (strakke vormgeving, gering gewicht, drijvend vermogen, enz.). We volgen welke fases aan de uiteindelijke fabricatie voorafgingen en we zien hoe een kleine Belgische KMO - Aériane - erin slaagde de wensen van beide mannen te vervullen.

Als u op de vensters hiernaast klikt, ontdekt u niet alleen het lastenboek van de sledes, maar ook details over de vormstudie, een analyse van de gebruikte composietmaterialen, info over de proeven in de vrieskamer en in situ in het noorden van Siberië, nauwelijks twee maanden geleden. Uiteraard krijgt u ook een overzicht van alle technische eigenschappen van de sledes. Verder vindt u een profiel van de Belgische KMO die ze heeft ontworpen.